Meesterwerken van illusie, zo zijn de fresco’s van de Venetiaanse schilder Giambattista Tiepolo (1696-1770) het beste te benoemen. Zeker wanneer het zijn plafondfresco’s betreft; mollige engeltjes buitelen over elkaar heen en godinnen kijken vanaf wolkenpartijen naar beneden. Gevleugelde paarden trekken de strijdkarren van Olympische Goden verder boven de hoofden van de beschouwer die vol bewondering naar het plafondfresco kijken. Een lust voor het oog!
Je kan er uren naar kijken; de magische voorstellingen waarbij de personen op je af lijken te komen en de engelen zo nu en dan bijna van hun wolk af lijken te vallen. En dan heb ik het nog niet eens over de enorme omvang van de fresco’s, geschilderd op plafonds en in koepels, die Tiepolo enkel kon vervaardigen terwijl hij op vervaarlijk wiebelende stellages stond.
Je kan je goed voorstellen hoe de kunstenaar de frivole kunstwerken maakte; nadat Tiepolo de contouren van de figuren snel in houtskool opzette, bracht hij direct de verflaag aan. Zo spontaan en perfect geschilderd lijken de figuren op het fresco bijna te leven. Sprankelend bewegen ze zich over het plafond, terwijl je als kijker bijna denkt deel uit te maken van het fresco!
Geen wonder dat hij een van de beroemdste kunstenaars van zijn tijd was!
