Koffiebars en carabinieri: een ander boek over Italië

Dante Alighieri, Vespa’s, het wonen naast een levende vulkaan in Napels. Het komt allemaal aan bod in het boek Koffiebars en carabinieri door Miriam Bunnik. Stad voor stad gaat Miriam op zoek naar het echte Italië. Een boek dat je als Italië-liefhebber eigenlijk wel gelezen móet hebben.

Over Koffiebars en carabinieri

In Koffiebars en carabinieri gaat Miriam Bunnik in verschillende steden in Italië op zoek naar de geschiedenis of juist de toekomst van het land. Zo volgt ze in Florence de sporen van Dante Alighieri, zit ze op de bank bij een fanatieke voetbalsupporter en wisselt in Padua van gedachten met een toegewijde carabiniere. Ze maakt een praatje met echte Italianen die haar echt iets kunnen vertellen over hun geschiedenis, tradities en cultuur. En – ook heel fijn – ze blijft ver weg van oppervlakkige verhalen. Want al komen de clichés over Italië veelvuldig aan bod “Clichés zijn een uitstekende manier om een land beter te leren kennen, want ze zijn altijd ergens op gebaseerd.” Zo brengt Miriam Italië echt tot leven en geeft ze je met het lezen van iedere bladzijde het idee dat je Italië een stukje beter kent.

Want waarom heeft elke stad in Italië een Via Roma? Wat is eigenlijk het verhaal achter de 3 kleuren van de Italiaanse vlag? Hoe zit het met die tabacchi die je overal in Italië vindt? Hoe zit het nou met het fascisme en Mussolini? En wat zijn precies de taken van een carabiniere? Want Miriam wijst er feilloos op dat de carabinieri niet de beste reputatie hebben in Italië. Ken je de mop waarom er altijd CARABINIERI op de carabinieri-auto staat? “Om er voor te zorgen dat ze niet de verkeerde auto pakken.” Dat je het even weet.

Carabinieri horen in het Italiaanse straatbeeld als zebra’s op de savanne. Ze houden zich – samen met de politieagenten, de belastinginspecteurs en de verkeersagenten – bezig met de ordehandhaving en zijn altijd met zijn tweeën, veelal in gezelschap van een auto. Ze dragen een zwart pak dat hun autoriteit moet verlenen. Onontbeerlijk is een zwart schoudertasje aan een witte band waarin ze god weet wat bewaren. Je vindt ze vaak op belangrijke pleinen, waar ze patrouilleren en observeren. Dat betekent in de praktijk dat ze niet bijster veel doen. Ze kijken wat op hun telefoon en slaan de boel een beetje gade.
Miriam Bunnik, Koffiebars en carabinieri

Over Miriam Bunnik

Miriam Bunnik mag met recht een Italië-expert genoemd worden. Tijdens een studiereis naar Rome raakte ze gefascineerd door Italië. Ze ging Italiaanse taal en cultuur studeren en werd vertaler en docent. Samen met Mara Schepers vertaalde ze onder meer Het leugenachtige leven van volwassenen van Elena Ferrante, Schittering van Margaret Mazzantini en nog talloze andere boeken. En ook al woont ze in Nederland, dankzij haar Genuese echtgenoot Andrea en zijn familie hoeft ze niets van Italië te missen.

Wat ooit begon als de vakantieliefde van een zestienjarige puber op schoolreis, groeide uit tot een hartstocht die niet meer wegging. Ik bestudeerde de taal en cultuur, en droomde van een leven in Italië. Van elke dag ontbijten in een koffiebar, en lange wandelingen maken in een decor dat steeds weer nieuwe verwonderingen oproept.
Miriam Bunnik, Koffiebars en carabinieri

Koffiebars en carabinieri door Miriam Bunnik

Disclaimer: dit artikel bevat affiliate links. Als je een product koopt via een van de links in dit artikel, ontvangt italieuitgelicht.nl een kleine commissie zónder extra kosten voor jou.