La Cucina Verde van Miki Duerinck en Kristin Leybaert
Ik was blij toen ik dit boek kreeg, want ik zat al een tijdje te wachten op een goed Italiaans vegetarisch kookboek! Italianen zelf zullen er niet snel een uitbrengen, traditioneel en behoudend als ze zijn als het gaat om “Mamma’s Keuken”. Dit kookboek komt dus van twee Vlaamse dames, die echter goed thuis zijn in die klassieke Italiaanse keuken.
Concurrentie voor de Italiaanse koks
Dit kookboek La cucina verde – Vegetarisch genieten all’italiana is een enorm prikkelende verzameling leuke en vernieuwende recepten die Italiaans aandoen. Ze zijn alleen in Italië nog niet uitgevonden. Ik denk dat de moderne veganist in Italië héél graag een restaurant in zijn of haar città zou zien die deze gerechten op de kaart zet. Wat dat betreft is de consument verder in zijn ontwikkeling dan de horeca. Leuke veganistische restaurantjes met een Italiaanse kaart heb ik in De Laars nog niet gespot. In Italië zijn op het moment de Italiaanse koks Canavacciuolo en Scarpaleggia alla moda, maar wat mij betreft mag dit kookboek van de Belgische dames vertaald worden in het Italiaans. Ik ben benieuwd wat de Italiaan ervan zou vinden!
Traditionele toppers
Ook staan er mijn favoriete vegetarische gerechten er in, ongestript en puur en lekker zoals ze zijn. Grissini met anijszaad, aubergine balletjes, polentafrietjes, piadine, stracciatellacake, penne met aubergine tomatensaus en gebakken ricottaballetjes. In een goed Italiaans kookboek mogen sommige klassiekers gewoon niet ontbreken!
Heilige huisjes gerenoveerd
Toch hebben de auteurs ervoor gekozen sommige gerechten aan te passen, omwille van het vegetarisch of veganistisch maken van het recept. Zo vind je in La Cucina Verde klassieke gerechten zoals de melanzane parmigiane of de pizza met een bodem van bloemkool en polenta. Omgetoverd en ontdaan van alle Italiaanse, minutieuze bijna bijbelse, voorschriften. Een poging om de smaak van kaas na te bootsten met veganistische ingredienten zoals tofu en edelgistvlokken prikkelt wel mijn nieuwsgierigheid. Toch ben ik als kaas-eter dan trouw aan de traditionele receptuur. Ben ik nu een dogmatische zuiveleter met een puristische Italiaanse inslag? Ik denk het. Dit is ook het gedeelte waar veel Italianen moeite mee zou hebben.
Zelf ontwikkelde recepten
Leuker dan het imiteren van klassieke gerechten met veganistische ingrediënten, vind ik het combineren. Italiaanse ingredienten zoals basilicum, pijnboompitten en tomaat worden gecombineerd met veganistische ingrediënten. Zoals edelgistvlokken, tofu en sojaroom. Die nieuwe recepten, daar zijn de dames echt heel goed in. Lefgozers blijken het. Cannelloni van geroosterde paprika met amandelvulling, mezzaluna van tomaat gevuld met basilicummousse, tagliatelle van snijbonen in een saus van champignons, salie en gerookte tofu, lentegroene spirellisalade. Door die Italiaanse woorden te zien in een hele andere context slaat mijn fantasie op hol en ga ik watertanden. En hun gerechten gemaakt in mijn amateuristische keuken zijn heel positief beoordeeld 🙂
Wil je voorlopen?
Wil je dus voorlopen op de Italiaan en nu al eten wat zij wellicht over vijf of tien jaar pas in een restaurant zullen vinden? Wellicht eerst bij een Italiaans restaurant in de Europese hoofdstad Brussel? Koop dan nu dit Vlaams-Italiaanse kookboek! Sarai avanti!
La cucina verde – Vegetarisch genieten all’italiana | Miki Duerinck & Kristin Leybaert, fotografie Heikki Verdurme | WPG uitgevers (2017) | 24,99 euro
