Conclaaf van Robert Harris

In zijn nieuwe thriller Conclaaf neemt Robert Harris de lezer mee naar het Vaticaan, waar deuren geopend worden die beter gesloten hadden kunnen blijven. In Conclaaf staat de verkiezing van een nieuwe paus centraal, waarbij een van de gedoodverfde kanshebbers een groot geheim verbergt dat het voortbestaan van het Vaticaan op het spel kan zetten.

Hoe wordt de nieuwe paus gekozen?

De paus is dood. Alle kiesgerechtigde kardinalen komen in de Sixtijnse Kapel bijeen om de nieuwe paus te kiezen. De deuren van de Sixtijnse Kapel sluiten en volgens de eeuwenoude traditie mogen de kardinalen in de periode van het conclaaf geen enkel contact met de buitenwereld hebben. Het woord conclaaf verraad het al, afgeleid van het Latijnse cum clave. Met de sleutel ofwel achter gesloten deuren.

Tijdens de stemrondes van het conclaaf zal iedere kardinaal een naam op een stembriefje schrijven en hiermee zijn stem uitbrengen. Op de eerste middag van het conclaaf is er één stemming, daarna zijn er vier stemronden per dag. Net zo lang tot één kardinaal twee derde van de stemmen heeft gekregen en er een nieuwe paus is. Op dat moment zien we witte rook boven de Sixtijnse Kapel.

Conclaaf, Robert Harris

Hoe helder het ook klinkt, het hele conclaaf is een mysterieus proces. Robert Harris licht een tipje van de sluier en legt ondertussen steeds meer schimmige processen bloot. De kardinalen zijn vrome mannen, maar zijn ook ambitieus en elkaars rivalen.

In Harris’ Conclaaf wordt na de onverwachte dood van de paus kardinaal Lomeli belast met het leiden van het conclaaf. Tidens de verkiezing zijn er enkelen die graag gekozen willen worden en er alles aan doen om stemmen te winnen. Hoe ver gaan ze in hun pogingen in de gunst te komen van anderen en welke listen worden gebruikt andere kandidaten uit te schakelen?

Al snel wordt duidelijk dat een van de gedoodverfde kanshebbers een groot geheim verbergt. Een geheim dat het voortbestaan van het Vaticaan op het spel kan zetten.

Robert Harris weet van een onderwerp dat in eerste instantie zeker niet iedereen aan zal spreken een boeiend verhaal te maken. Je merkt in de details dat de Britse schrijver tijdrovende research heeft uitgevoerd. Dankzij wat Dan Brown-achtige complotten en wendingen word je meegezogen in het verhaal.