In de zomer en lente stroomt Toscane over van de toeristen, waardoor de kleine dorpjes bijna uit hun voegen barsten en musea te kampen krijgen met urenlange wachtrijen. In de herfst is het in de regio veel rustiger. Vreemd eigenlijk, want er is weinig mooier dan Toscane in de herfst. Er zijn minder toeristen, het is minder druk en vooral ook minder warm in de grote steden en er zijn tal van evenementen waaraan je kan deelnemen. De natuur is op zijn mooist, wanneer het landschap zich hult in okergele en rode kleuren.
Bezoek Toscane in de herfst!
Op het platteland van Toscane is het tijd geworden om zich voor te bereiden op de winter die komen gaat. De volle trossen druiven aan de oude wijnranken moeten worden geplukt, de olijven geoogst en ook het laatste fruit hangt nog in de bomen. Maar het wordt ook tijd om nog wat brandhout te hakken, de laatste groenten van het land te halen om deze in zuur in te leggen. Honden snuffelen door het bos op zoek naar truffels. Wandelaars zijn op zoek naar funghi porcini, eekhoorntjesbrood, of kastanjes. In de vroege ochtend hoor je in de heuvels de geluiden van het drijven van de jachthonden, die met de jagers op zoek zijn naar wilde zwijnen. Wil je de essentie van Toscane vangen, dan is de herfst de perfecte periode om een bezoek aan Toscane te brengen.
La raccolta – de druivenpluk
Toscane is de geboortestreek van bekende wijnen als Chianti, Montalcino of Montepulciano. Maar de druivenpluk is hard werken, zo leerde ik toen ik -in Frankrijk dan wel- een week lang druiven ging plukken. In de volle zon loop je over de soms vrij steile flanken van de heuvels. Bij de eindeloze rijen druivenranken knip je de zware trossen druiven af. Je doet het allemaal voor de heerlijke wijn die al snel in de wijntonnen wordt gegoten. Om deze oogst te proeven moet je vaak nog even geduld hebben, de wijn moet nog enkele jaren rijpen. Maar de wijnoogst wordt wel al gevierd tijdens de wijnfeesten die overal plaatsvinden.
Het stadje Impruneta viert de laatste zondag van september het Festa dell’Uva. Sorano, in Maremma, is vanaf eind oktober de thuisbasis van de Cantine aperte of Open wijnkelders. Onder de noemer van Chianti d’Autunno worden van september tot en met december allerlei activiteiten aangeboden, waarbij je meer kan leren over locale producten. Wijnkelders en olijfoliepersens zijn toegakelijk voor het publiek. Hier proef je de nieuwe oogst. En sowieso geniet je van de prachtige Middeleeuwse dorpen en het Toscaanse platteland. Nog wat tijd over? Rijd dan de mooiste en charmantste autoroute van Italië; de Chiantigiana (R 222) ofwel de Strada del Vino e dell’Olio Chianti Classico. Deze loopt van het zuiden van Florence naar Siena, dwars door het hart van de Chianti Classico wijnstreek.

Raccogliere le olive
Na de druivenpluk in september wordt er nog maar aan één ding gedacht; raccogliere le olive ofwel het plukken van de olijven. Want de olijven moeten nog voor de jaarwisseling geplukt worden en dit is geen eenvoudige klus. De olijven kunnen efficiënt industrieel geoogst worden. Toch zie je vaak dat er nog traditioneel met de hand wordt geplukt.
Grote netten worden zorgvuldig onder de bomen gelegd. Hierna ‘kamt’ men met een rastrello, een hark, de olijven uit de boom.Vervolgens worden de olijven in kratten naar il frantoio, de perserij, gebracht. De olijven worden gekeurd en gewassen, takjes en blaadjes worden verwijderd, en de olijven worden vermalen. En dan is het eindelijk tijd per spremere le olive. De olijven te persen, inderdaad! De zachtgroene olie wordt een tijdlang koel en donker bewaard in de cantina, wijnkelder. Hier kleurt de olie langzaam steeds geler. Maar ook deze olio nuovo is al heerlijk!
Toscane zou Toscane niet zijn als dit niet gevierd zou worden met een gastronomisch evenement. Het eerste weekend van november proef je in Vitolini, tijdens het Fest’all’olio, de nieuwe extra vergine olijfolie. Maar ook andere lokale gerechten zoals farro sui fagioli, groentensoep met farro en bonen. Of fettunta, geroosterd brood met knoflook en olie. Alles met een glas rode wijn erbij uiteraard!
Overheerlijke marroni
Het water loopt mij alweer in de mond, als ik denk aan de geroosterde marroni, kastanjes, die je bij straatventers kan kopen. Nog warm worden ze in een papieren zakje of krant gevouwen, heerlijk om direct op te eten! Maar ze zijn niet zomaar een hapje tussendoor, de kastanjes zijn een ware delicatesse. Zeker in Mugello, waar de lokale kastanjevariëteit het kwaliteitslabel IGP heeft gekregen. Je proeft de kastanje in het najaar in al zijn vormen; geroosterde, gekookte of gepofte kastanjes. Los, of in de pasta of risotto. Necci, kastanjepannekoeken met verse ricotta of chocolade, of in desserts en cakes als de Monte Bianco.

Gastronomisch genieten in Toscane
Uiteraard valt er nog veel meer gastronomisch te genieten in Toscane. Gerechten met heerlijke pecorino kaas, polenta, salamini of coniglio alla cacciatore (van de jager) en funghi porcini, eekhoorntjesbrood, staan weer op de kaart. En natuurlijk ook dé excuise locale specialiteit: truffels! Ondermeer de dorpen Scarperia en Girone, nabij Fiesole, organiseren truffelfestivals.
Henriette zegt
Nu wil ik ook weer terug;)
Aniek Rooderkerken zegt
Ha leuk, dat was ook het doel van deze blog; mensen overhalen om ook eens buiten het hoogseizoen naar Italië af te reizen!
Erry Wolfs zegt
Hallo Aniek, prachtig je verhaal…ik heb zelf een week in Poggibonsi druiven geplukt, hard werk maar zo puur, ’s avonds samen op de tractor naar de cooperativa en samen eten en drinken. Wat een belevenis
Groet,
Erry
.
Aniek Rooderkerken zegt
Ik heb druiven geplukt in Frankrijk, bij het kasteel van Ilja Gort. Een hele belevenis inderdaad! Je leert veel over het proces van wijn maken en vooral ook over hoeveel arbeid er in één fles wijn gaat