Alta Via di Merano: een prachtige wandeltocht in Zuid-Tirol

De stad Merano in Zuid-Tirol staat bekend om 300 dagen zon per jaar. Om appelbomen, cipressen en palmbomen. Hoog boven de stad en het dal trekken de koele bergen, uitgestrekte bossen, alpenweides en een spectaculair uitzicht over Merano in de zomer talloze wandelaars aan. Ook wij lopen voorbij Almen en watervallen, steken weilanden over waar koeien vredig grazen en beklimmen bergen waar de eeuwige sneeuw als een deken overheen ligt. Hoog in de Texelgruppe slapen we ’s nachts in traditionele berghutten, met op de achtergrond het geluid van bergmarmotten. Zes dagen lang loop ik samen met mijn vriend de Alta Via di Merano of Meraner Höhenweg en genieten we van de grandioze berglandschappen van Zuid-Tirol.

De Meraner Höhenweg of Alta Via di Merano

We was al verschillende keren in Zuid-Tirol en vorig jaar maakten we er verschillende wandelingen. We liepen naar de Stoanerne Mandln ofwel de Uomini di Pietro in Val Sarentino en maakten wandeltochten in UNESCO Werelderfgoed de Dolomieten. Afgesloten van internet, telefoonbereik en ver weg van de alledaagse drukte, maar midden in de prachtige natuur, besloten we ter plekke ooit een meerdaagse trektocht te maken. Na online de verschillende bergtochten in Zuid-Tirol bekeken te hebben, kozen we voor de Alta Via di Merano.

De Meraner Höhenweg of Alta Via di Merano geldt als één van de mooiste rondlopende wandelpaden in het hart van Zuid-Tirol, zelfs een van de mooiste van Italië. De prachtige meerdaagse wandeltocht loopt in ongeveer 100 kilometer langs de rand van Naturpark Texelgruppe, aan de zuidelijke kant van de Alpen. Een groot deel van de route loopt op zo’n 1.500 meter hoogte, al ben je constant aan het klimmen en het dalen. Op twee punten leidt de wandelweg naar hoger gelegen gebieden. In het zuidelijke deel stijgt de route bij het Hochganghaus tot 1.839 meter. En in het noordelijke deel kom je bij de Eisjöchl of Passo Gelato zelfs op de 3.000 meter. De hele tocht volg je routenummer 24, van berghut naar berghut, met zicht op het kuuroord Merano en de majestueuze besneeuwde toppen van de Texelgruppe en de Dolomieten.

Alpenweiden en bergpassen

Het landschap verandert constant en elk van de zes etappes is totaal verschillend. Het panorama van deze reis in het Natuurpark Texelgruppe combineert hoge bergen en hooglanden, watervallen, dennenbossen, lastige klimmen en paden uitgehouwen in de rotsachtige omgeving. Het is een spectaculaire tocht in de coulissen van een majestueus landschap. Sommige dagen lopen we over groene Alpenweiden waar koeien loom in de zon liggen. ’s Nachts slapen we in eeuwenoude boerenhoeven, en de ochtend erna klauteren we over watervallen of over smalle wandelpaden waar het nauwelijks mogelijk is naast elkaar te lopen.

We houden ons vast aan kettingen die aan de rotswand zijn bevestigd, terwijl we uitkijken over een afgrond. In het hooggebergte lopen we onder het getjirp van bergmarmotten en dreigende wolkenpartijen die de bergtoppen omsluiten. Wolkenpartijen waar sommige dagen de regen in bakken uit neervalt, waardoor hele stukken van de route zijn weggevaagd. Het geluid van donder rolt door het hele dal heen. Gelukkig is een groot deel van de route in stralende zon gehuld.

Schnaps en Knödelsuppe

We nemen iedere dag onze bagage mee in kleine rugzakken en komen vaak net op tijd voor de lunch op onze eindbestemming aan. In de berghutten drinken we schnaps, eten we huisgemaakte Zuid-Tiroler gerechten. We koelen onze biertjes in het water van een bron en eten kaas die een paar meter verderop is gemaakt.

Ik ontdekte Zuid-Tirol als eens culinair maar nu ontdekken we de echte traditionele boerenkeuken. Hier merk je dat de berghutten, vaak al generaties lang familiebezit, met liefde worden gerund. Hier genieten de bergwandelaars van huisgemaakte gerechten volgens traditioneel recept. Een stevig ontbijt met versgebakken brood, bauernyoghurt, huisgemaakte jam, ham en kaas. ’s middags een kaas- of vleesplateau. En ’s avonds Hirtenmaccaroni of Speckknödel mit Salat, Knödelsuppe en Hauswurst. Een stevige keuken, geschikt voor wandelaars. Aan de houten tafels van de berghutten drinken we aan het einde van de dag een Apfelschorle of Radler.

Kilometers vreten, wandelervaring en verzekering

De Alta Via di Merano was onbeschrijfelijk! 104 kilometer liepen we in 7 dagen. 5291 meter klimmen. 5291 meter afdalen. Van het hooggebergte met besneeuwde bergtoppen, tot weelderige bergweiden en donkere bossen, de tocht bood het ons allemaal. We wandelden over hobbelige boomwortels en grote rotsblokken. We liepen kilometers over brede boswegen of juist smalle paadjes, over beken en rivieren, bruggen en trappen.

Uiteindelijk zijn het niet alleen de bergen en het landschap die de Alta Via di Merano zo bijzonder maken. Het zijn de berghutten, de traditie, de mensen. Wij herinneren ons de gastvrijheid en regionale keuken in de hutten boven Merano. De vriendelijke mensen in de berghutten, de vele wandelaars en bergbeklimmers. Ieder met hun eigen route en tempo, maar allemaal volgen ze route nummer 24.

Tips Alta Via di Merano

Op Avontuur op Reis lees je de verslagen van dag tot dag (zie de links onderaan deze blog), maar ik wil al kort een paar tips geven. Wij liepen de tocht in zes dagen, zonder veel wandelervaring, maar met een ijzersterke conditie. Omdat we nooit eerder een meerdaagse tocht hadden gelopen en praktisch geen wandelervaring hadden, kozen we voor zeven etappes. Gedurende de week merken we dat dat we de korte etappes niet nodig hebben. We hebben een paar omwegen ingelast en liepen de laatste twee dagetappes op één dag. De afstanden en de zwaarte van de tocht zijn ons enorm meegevallen.

Toch is de zwaarte van de tocht ook erg afhankelijk van het weer, dat in de bergen spontaan om kan slaan. Neem dus de tijd om de etappes af te stemmen op de weersverwachtingen. Hiernaast kan er altijd een omweg zijn waardoor je langer onderweg bent, dus zorg dat je altijd de route bij je hebt. Een kaart van de Meraner Hohenweg is een aanrader, zoals de Wandelkaart 043 Naturpark Texelgruppe-Meraner Höhenweg. Wij namen hiernaast een gps-horloge mee. Denk er ook aan dat mobiele telefoons in de landelijke bergachtige gebieden niet of slechts gedeeltelijk ontvangst hebben.

Meer lezen

Dit waren de 6 etappes die ik liep:

• Magdfeld – Leiteralm: 3 uur 22 min –  16,6 kilometer
• Leiteralm – Giggelberg: 3 uur 32 min – 17,6 kilometer
• Giggelberg – Katharinaberg: 2 uur 51 min – 14,6 kilometer
• Katharinaberg – Eishof: 2 uur 25 min – 11,7 kilometer
• Eishof – Pfelders: 3 uur – 16,0 kilometer
• Pfelders – Magdfeld: 4 uur 54 min – 28,2 kilometer