Bloggen over Italië is geen straf. Het is heerlijk om verslag te doen van de Italiaanse cultuur, of het nu gaat over de Italiaanse musea, de kleine en grote bezienswaardigheden, de Italiaanse keuken of de – soms vreemde – gewoonten die in de laars gebezigd worden. De Italianen hebben een leuke uitdrukking voor de vreemde gewoonten die per land verschillend: paesi che vai, usanze che trovi – waar je ook heen gaat, je zult er steeds verschillende gebruiken tegenkomen. Dit gezegde inspireerde mij om te gaan bloggen, over Italië, of over Florence om preciezer te zijn.
Daar verbleef ik op dat moment namelijk een tijdje vanwege mijn stage bij het Progetto Euploos aan het Gabinetto Disegni e Stampe degli Uffizi; de afstudeerstage van mijn master Europese Letterkunde van de Middeleeuwen en Renaissance. Sindsdien blog ik over Italië en over de Italiaanse literatuur en kunst die ik daar ontdek.
Een van mijn eerste blogberichten uit Florence
Mijn docenten kunstgeschiedenis moeten het mij vergeven; mijn eerste bezoek aan Florence was niet aan de meesterwerken in de Uffizi (mijn stagebezoek daargelaten), aan het Laatste Oordeel in de Duomo of zelfs de renaissance kunstverzameling in het Palazzo Pitti. Nee, Italië is het land van la dolce vita, het goede leven met vele gangen tellende diners met bijbehorende wijntjes die je lekker wegslurpt. Waar kun je dan beter naartoe gaan dan de Mercato Centrale, de overdekte markt in het Centro Storico, het historisch centrum van Florence!
Voorbij de overdekte stalletjes van handelaren die nietsvermoedende toeristen imitatie Louis Vuitton-tassen, plastic Venetiaanse maskers en de meest uiteenlopende kleding en souvenirs trachten te verkopen, vind je de Mercato Centrale. Deze markt, gebouwd in 1874, is met zijn constructie van ijzer en glas een opvallend gebouw tussen de terracotta, aardebruine en rode gebouwen van de Toscaanse stad.
Mercato Centrale in Florence
In het gebouw is het zoals het een markt betaamt een gezellige drukte van zingende en roepende marktkooplui, die bij hun kraam staan of met kratten nieuwe waar door de ruimte lopen, Florentijnen die de ingrediënten van de avondmaaltijd verzamelen en toeristen die gewapend met een camera al het moois op de foto zetten.
Vis, vlees, schaaldieren, wijn, pasta, kaas, groente en fruit kun je hier in overvloed in alle soorten en maten vinden. En dan bedoel ik ook echt álle soorten en maten. Van de heerlijkste noten, verse kruiden en gedroogd fruit, de pittigste pecorino en gekruide salami, tot de meest verse steak, kalfsschenkel en fazanten. Bij de fruitstal vind je een stilleven van de meest kleurige groenten, alsof er uren over is nagedacht om voor de bezoeker de mooiste compositie te creëren. Mijn favoriete courgettebloemen zijn er zelfs!
De delicatessen van de Mercato Centrale
Bij iedere kraam worden je zintuigen geprikkeld en smeekt al dat lekkers erom meegenomen te worden om een heerlijke avondmaaltijd te bereiden. Het duurt dan ook niet lang voor ik een zak aardbeien, een vijftal artisjokken (de carciofi uit de titel van dit stuk) en pittige salami met knoflook heb gekocht. Het is niet voor niets dat deze markt de ‘food heaven’ van Florence wordt genoemd.
Het zijn niet enkel deze heerlijkheden die de markt herbergt. De afdeling verse vis heb ik al grondig gemeden, evenals de toeristenstalletjes met fluorescerend gele limoncello. Maar het interessantst – of het weerzinwekkendst, het ligt er maar net aan hoe je het bekijkt – is de afdeling vleeswaren. Eindeloze rijen met prosciutto di Parma, salami en de grootste streekspecialiteiten. Maar geen enkel onderdeel van het dier wordt gespaard en alles wat je maar kunt bedenken, is hier te vinden. Wat dacht je van varkenspoten, kalfshoofden en -hersenen, trippa cotta (gekookte maagwand), darmen en varkenskoppen…. De foto’s spreken voor zich lijkt mij.
Of je nog honger hebt, na het zien van deze ‘delicatessen’ op de markt is maar de vraag. Maar in ieder geval is de mercato zeker een bezoek waard. We hebben gesmuld van de aardbeien bij ons ontbijt en de artisjokken liggen klaar, te wachten op een lekker recept. En als de heerlijkheden op de markt je iets te ver gaan om te kopen, neem dan in ieder geval een kijkje; want je kijkt je ogen uit, dat is een ding dat zeker is!
Geef een reactie