Er is een tweede interessante Venus te bewonderen in de Florentijnse Uffizi. De Venus van Urbino werd geschilderd voor Guidobaldo della Rovere, erfgenaam van Hertog van Urbino Francesco Maria della Rovere. Als geschenk voor de jonge vrouw van Guidobaldo wordt het schilderij beschouwd als een allegorie van de echtelijke liefde, een verwijzing wellicht, naar het huwelijk tussen Guidobaldo della Rovere en Giuliana Varano in 1534. Maar toch, hiernaast zijn er nog vele verborgen betekenissen te ontdekken.
De Venus van Urbino
Het schilderij is een allegorie van het huwelijk, een educatief werk zo te zeggen, dat de jonge Giulia Varano zou moeten wijzen op de huwelijkse trouw en het moederschap. Maar de erotische lading van het werk, herinnert de vrouw ook aan de echtelijke verplichtingen die ze moet nakomen aan haar man. De aantrekkelijke en sensuele Venus, Godin van de Liefde, met haar goudkleurige krullende haar, kijkt de beschouwer recht aan, zodat die haar schoonheid niet kan negeren. Het licht en de warme kleur van haar lichaam tegen de donkere achtergrond trekt nog meer aandacht naar haar toe.
Maar let ook op de details. De lakens op het bed bijvoorbeeld, de rozen in haar hand als teken van de liefde, of de twee dienstmeiden die op de achtergrond in een kist rommelen. Het is een zogenaamde cassone, die verwijst naar het moederschap. Maar zie ook het kleine hondje, dat zich lui opgerold heeft in zijn slaap, en symbool staat voor de huwelijkstrouw. Dankzij deze symbolen was het sterk sensuele schilderij toch geschikt als een geschenk van een man aan zijn jonge vrouw. Titiaan wist de perfecte Renaissance vrouw weer te geven die net als Venus, een symbool wordt voor de liefde, schoonheid en vruchtbaarheid.
Titiaan (1490-1576), De Venus van Urbino, Galleria degli Uffizi, Florence
